1. 1) წივილი (წივის), კივილი; ჭყივილი; the baby squealed in delight at the new toy ახალი სათამაშოს დანახვაზე ბავშვმა სიხარულისგან იწივლა / დაიჭყივლა; the pigs were squealing გოჭები ჭყიოდნენ / ჭყვიტინებდნენ; the brakes squealed as the van rounded the corner მუხრუჭებმა დაიკივლა, როდესაც ავტოფურგონმა კუთხეში შეუხვია;
2) მაღალი, წვრილი ხმით დაყვირება (˂და˃იყვირებს) / წამოყვირება; "look out!" he squealed, as the boy ran in front of the car "ფრთხილად!" იყვირა მან, როდესაც ბიჭმა მანქანას წინ გადაურბინა;
2. საუბ. ჩივილი (ჩივის); პროტესტის ან უკმაყოფილების გამოთქმა;
3. (on) სლ. ვისიმე დასმენა (˂და˃ასმენს), დაბეზღება; when he finds out who squealed on him, he's going to make them very sorry როდესაც გაიგებს, ვინ დაასმინა იგი, ძალიან მწარედ ანანებს.
მეზობელი სიტყვები
